सोमबार, १० मंसिर २०८१
सोमबार, १० मंसिर २०८१
जिउने मर्ने भरै छैन हुँदा कोरोनाको कहर
पिर सुर्तामै चलिराछन मनुजका हरेक प्रहर।
सुख सयल भोग्न भनी गाउँ भुल्नेहरु पनि
दिन काट्दैछन रोदनमा नपाउदा छोड्न शहर।
धनी गरिब साना ठुला सबलाई दुई छाक हुँदा प्यारो
घर कोठाकै बास भाछ जिउने एउटै लिइ रहर।
के रैछ नि धन पैसा बाच्नलाई अन्नै चाहिदा
बाझो भाको खेत बारीमा खन्ने रोप्ने आछ लहर।
संगै हास्ने रम्ने बाच्ने गुमेपछि भाग्य आज
नियती यो प्रकृतिको भाछ सबलाइ एकै जहर।
शिशिर ज्ञवाली
This will close in 4 seconds
सम्बन्धित खबर
गल्याङमा स्थानीय प्रज्ञा प्रतिष्ठान विषयक प्राज्ञिक विमर्श
फेदीखोला साहित्यिक पत्रिका लोकार्पण
‘भजन कीर्तन’ ज्येष्ठ नागरिक भुल्ने माध्यम बन्दै
आनन्द आश्रमद्वारा दुई प्रधानाध्यापक सम्मान
पोखरा थिएटरले `एक चिहान´ स्याङ्जामा मञ्चन गर्ने
डा. चैतन्य अधिकारीको ‘जुद्ध शमशेरका नाममा’ कविता सङ्ग्रह लोकार्पण
यो पनि पढौँ
पोखरा हेम्जामा मध्यराती दुर्घटना हुँदा दोहोरी गायक किरण अधिकारीको मृत्यु
डिभिजन वन तनहुँमा योग्यता नपुगेका व्यक्तिलाई प्रमुख बनाइएको भन्दै अदालतमा मुद्धा
पोखराका होटलमा राखी चार बालिकालाई यौनकार्यमा लगाउने तीन युवती पक्राउ
वीरेन्द्र स्कुलमा प्रतिभा प्रस्फुटन कार्यक्रम